رویکرد طراحی وحدت-گرایانه (بخش دوم)

اصول طراحی وحدت گرا:

1.عناصر حسیک دارای نظم نسبی هستند.

2.نظم با قطب محوری معنا می شود…یعنی نظامی که بین اجزاء طرح برقرار است خود محتوایی دارد که آن محتوی تابع قطب است و ممکن است آن قطب خود را در عینیت نشان دهد یا ندهد (آرایه انگارشی داشته باشد). اگر قطب در طرح مشخص بود آرایه استعاره است. اگر مشخص نبود مجاز است.

3.اندام وارگی قطبی… پس از شناسایی قطب اگر آن را از طرح حذف کنیم خود به خود تمام عناصر طرح حذف می شوند.

4.وحدت فرمی تابع وحدت محتوایی است…

5.انتزاع فرم تحت تاثیر تجرید محتوی است…

6.تخیل معطوف به قطب ایجاد می کند…عناصر خیال انگیز طرح باعث می شوند مخاطب آگاهانه یا ناآگاهانه ایده های جدید مبتنی بر قطب بیافریند.

7.حیرت معطوف به خیال دارد…طرح مصنوع ایرانی باید حیرت انگیز باشد. حیرت نتیجه ناتوانی مخاطب است.

8.کاربرد مبتنی بر ارزش قطب…هرچه بیشتر ارزش عمل را درک کنید بهینه تر مصنوع را بکار می برید.

9.نحوه کارکرد مصنوع تابع عمق محتوی آن است….درک نحوه کارکرد مصنوعات وابسته به شناخت کاربر از عمق محتوی قطب است.